Vertrek (7-2)

7 februari 2019 - Amsterdam, Nederland

Na 4 uren geslapen te hebben ging de wekker. Alle spullen stonden klaar voor de lange reis naar Bali. Om 7 uur in de ochtend zou het vliegtuig vertrekken richting Zurich (Zwitserland). Vanaf Zwitserland vloog ik naar Singapore waar ik mijn visum kon ophalen. Aangezien een visum aanvraag lang kon duren was dit de meest simpele oplossing. Ik had een afspraak met Wahab, een agent die visum aanvragen behandeld voor Indonesië. Voor 11 uur diende het paspoort te worden ingeleverd. Dezelfde dag om half 6 kon ik deze weer ophalen met een geldig visum voor de duur van 180 dagen. Genoeg om 6 maanden op Bali te verblijven. De rit naar Schiphol ging vrij vlot en daardoor was er nog even een moment om een bakje koffie te drinken met heit en mem. Een croissantje kon daarbij niet missen.

Nadat we even de tijd hebben hadden genomen zijn we met z'n drieën naar de vertrekhal gelopen. Na een traantje en een glimlach ging ik door de douane op weg naar Zurich. In Zurich aangekomen was het eventjes wachten tot de volgende vlucht. De koffers waren automatisch doorgestuurd naar het vliegtuig richting Singapore dus ik hoefde niets te doen. De vlucht naar Singapore was een verademing. Het vliegtuig was volgestopt met luxe en daardoor was de vlucht gevoelsmatig minder lang dan 12 en een half uur. Een comfortabele stoel met een videoscherm maakten het ook prettig. De film Bohemian Rhapsody heb ik kunnen kijken.

In Singapore aangekomen heb ik heel eventjes moeten wachten op mijn bagage. Toen ik die had was het 7 uur (lokale tijd). Aangezien ik voor 11 uur in de ochtend mijn paspoort moest inleveren ben ik Singaporese dollars gaan pinnen en koffie gaan drinken. Rond 9 uur ben ik met de metro naar de binnenstad gereden. Wat meteen opviel was dat de mensen in Singapore heel afstandelijk zijn. Iedereen is druk en de mensen zijn bijna emotieloos waardoor ze veel weg hebben van robots. Toen ik aangekomen was bij de plek bleek ik iets te vroeg te zijn. Daarom besloot ik om een terrasje te pakken in de buurt van de plek. Nadat ik uiteindelijk later op de dag mijn visum had gekregen vloog ik om 20.45 uur door naar Bali. 

Deze laatste vlucht was een groot verschil met de eerdere twee. Het vliegtuig was een stuk kleiner en het interieur was aan onderhoud toe. Het voelde niet zo safe. Maar zonder problemen kwam ik aan op het vliegveld in Denpasar. In de rij voor de douane sprak ik een Canadese meid die hier het eiland kwam verkennen. Toevallig waren precies onze twee koffers kwijt. Gelukkig bleken ze in een kantoortje te liggen en konden we beide verder. Bij de aankomsthal stond Ruben van YPI op mij te wachten om me naar hotel Kertha te brengen. Daar eenmaal aangekomen had ik me aan een aantal mensen voorgesteld die net terug waren gekomen van een avondje stappen.